Zu einem Panel mit dem Titel“ Geiseln des Wasserstoffs: Die Bewertung der Bewaffnung grüner Energieversorgungsketten in einer neuen Ära des Konflikts“ lud das Amerika-Haus in München zu einem Expertengespräch im Rahmen der Münchener Sicherheitskonferenz. Hauptexperte war Jorgo Chatzimarkakis in seiner Funktion als CEO von Hydrogen Europe, dem Verband der europäischen Wasserstoffindustrie. Mit dabei waren auch Josef Braml, EU Director der Trilateral Commission, und Anna Rosenberg, Head of Geopolitics von Amundi, dem größten Vermögensverwalter Europas mit Sitz in Paris.
Im Wettlauf um die Kontrolle der zukünftigen Energieressourcen entwickelt sich Wasserstoff zu einer mächtigen Waffe in der globalen geopolitischen und geoökonomischen Staatskunst. Staaten, die über strategische maritime Engpässe verfügen, könnten die Wasserstoffströme nach Belieben unterbrechen und die Schifffahrtswege als Druckpunkte nutzen, um Rivalen zu bestrafen oder Bedingungen zu diktieren. Diejenigen, die die Produktion und den Export von Wasserstoff monopolisieren, könnten die Märkte manipulieren und den Zugang beschränken, um wirtschaftliche Zugeständnisse zu erzwingen und energiegetriebene Kriege auszulösen. In der Zwischenzeit könnten staatliche und nichtstaatliche Akteure hybride Angriffe durchführen, um Volkswirtschaften zu destabilisieren, die von Wasserstofflieferungen abhängig sind. Auch Sanktionen und Handelsbeschränkungen sind absehbar und erinnern an die Bewaffnung von Öl und Gas in früheren Konflikten.
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΟΝΑΧΟΥ 2025: Ο αντιπρόεδρος του DHW Γιώργος Χατζημαρκάκης κατά της οπλοποίησης του υδρογόνου
Το Amerika-Haus στο Μόναχο φιλοξένησε ένα πάνελ εμπειρογνωμόνων με τίτλο «Όμηροι του υδρογόνου: Αξιολογώντας την οπλοποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού πράσινης ενέργειας σε μια νέα εποχή συγκρούσεων» στα πλαίσια της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια. Κύριος ομιλητής ήταν ο Γιώργος Χατζημαρκάκης με την ιδιότητα του διευθύνοντος συμβούλου του Hydrogen Europe, της ένωσης της ευρωπαϊκής βιομηχανίας υδρογόνου. Συμμετείχαν επίσης ο Josef Braml, διευθυντής ΕΕ της Τριμερούς Επιτροπής, και η Anna Rosenberg, επικεφαλής γεωπολιτικής της Amundi, του μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων της Ευρώπης με έδρα το Παρίσι.
Στην κούρσα για τον έλεγχο του μέλλοντος των ενεργειακών πόρων, το υδρογόνο αναδεικνύεται σε ισχυρό όπλο στην παγκόσμια γεωπολιτική και γεωοικονομική κρατική τέχνη. Τα έθνη που διοικούν στρατηγικά θαλάσσια σημεία ασφυξίας θα μπορούσαν να διακόψουν τις ροές υδρογόνου κατά βούληση, χρησιμοποιώντας τις θαλάσσιες οδούς ως σημεία πίεσης για να τιμωρήσουν τους αντιπάλους τους ή να υπαγορεύσουν όρους. Εκείνοι που μονοπωλούν την παραγωγή και τις εξαγωγές υδρογόνου μπορούν να χειραγωγήσουν τις αγορές και να περιορίσουν την πρόσβαση, εξαναγκάζοντας σε οικονομικές παραχωρήσεις και πυροδοτώντας πολεμικές συγκρούσεις με γνώμονα την ενέργεια. Εν τω μεταξύ, κρατικοί και μη κρατικοί φορείς θα μπορούσαν να εξαπολύσουν υβριδικές επιθέσεις για να αποσταθεροποιήσουν οικονομίες που εξαρτώνται από τον εφοδιασμό με υδρογόνο. Κυρώσεις και εμπορικοί περιορισμοί είναι επίσης στον ορίζοντα, απηχώντας την οπλοποίηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου σε προηγούμενες συγκρούσεις.