Betr.: Ihre Reise am 19.10.24 in die Türkei
Sehr geehrter Herr Bundeskanzler,
Zunächst wünschen wir Ihnen eine gute und erfolgreiche Reise nach Istanbul. Gleichzeitig möchten wir Ihnen die Sorgen und Bedenken der deutsch-griechischen Wirtschaftsdiaspora in Deutschland mit auf dem Weg dorthin geben.
Sicherlich wissen Sie, dass Deutschland dieses Jahr im September Partnerland Griechenlands auf der Internationalen Messe in Thessaloniki gewesen ist. Dieses Mega-Event für Griechenland wurde groß und gebührend gefeiert und war ein großer Erfolg für die deutsch-griechischen Beziehungen.
Diese Beziehungen wurden allerdings sehr schnell von drei Ereignissen überschattet:
- Die einseitige Entscheidung Deutschlands, die Grenzkontrollen zur Eindämmung der illegalen Flüchtlingsströme zu verstärken. Sie können sich vorstellen, was das für Griechenland mit 16.000 km Küstengrenze bedeutet.
- Die Entscheidung des Bundessicherheitsrates der Türkei Waffen zur Stärkung der Marine zu verkaufen, was bis dato blockiert war.
- Die „lauten“ Überlegungen der Bundesregierung, der Türkei 40 Eurofighter zu verkaufen, als Ausgleich für ihr Verhalten zur Migrationsproblematik. Der Verkauf von Eurofighter wurde in Anlehnung an die USA, die den Verkauf der F35-Flugzeuge ablehnte, bislang blockiert.
Diese Entwicklung irritiert und verärgert nicht nur unsere Mitbürger in Deutschland, sondern auch uns, insbesondere wenn wir in den Medien die Rolle der Türkei beobachten und verfolgen.
Sicherlich ist die Türkei nicht gleich Erdogan. Doch hier ist es schwierig, nach so vielen Jahren Erdogan-Herrschaft zu differenzieren.
Wir möchten kurz in Erinnerung rufen an:
- Den Kauf von russischen S-400 Raketen, die sich noch auf türkischem Boden befinden.
- Die enge türkisch-russische Kooperation beim Bau des ersten AKW in Akkuyu, auf gefährlichem Erdbebengebiet nahe der Mittelmeerküste.
- Den gleichzeitigen Verkauf von Bayraktar-Drohnen an Russland und der Ukraine.
- Die türkische Invasion und Besetzung eines Korridors im Norden Syriens als angeblicher Sicherheitszone, ähnlich wie Russlands Invasion und Besetzung der Krim und des Donbas.
- Die Unterstützung der Hamas und der Hisbollah durch die Türkei und deren Freizügigkeit im Land. Beide Gruppen wollen Israel vernichten.
- Die Unterstützung Azerbaidjans bei der Invasion und Besetzung von Bergkarabach und der Entwurzelung der christlichen Bevölkerung aus dem Land ihrer Väter und Großväter.
- Die ständigen Drohungen des Staates Israel mit Vergeltung unisono mit autokratischen islamistischen Regimes wie dem Iran.
- Die Benutzung sämtlicher Waffen (auch deutschen) für die Verfolgung und Vernichtung der kurdischen Bevölkerung im Land.
- Die massive militärische Intervention der Türkei im libyschen Bürgerkrieg.
- Die langjährige Unterstützung des Erdölschmuggels des IS durch die Türkei (wodurch der IS-Einnahmen in Höhe von 50 Mio. Dollar monatlich generiert hat).
- Die Verfolgung und Gefangenhaltung von Tausenden von sog. Regimekritikern, insbesondere nach dem angeblichen Putsch 2016 und dem fehlenden Respekt gegenüber den Urteilen des Europäischen Gerichtshofs.
Nicht zu vergessen ist das Verhalten der Türkei gegenüber den EU-Ländern Griechenland und Zypern. Hier brauche ich nur daran zu erinnern, dass der nördliche Teil Zyperns nach ganzen 50 Jahren immer noch von der Türkei besetzt wird und das entgegen UN-Resolutionen. Zypern wird von der Türkei als EU-Staat boykottiert. Griechenland wird als NATO-Partner als Feind angesehen und ständig bedroht.
Die Türkei befindet sich in einer schwierigen wirtschaftlichen Lage. Dennoch kann sich der Staat leisten, eine außergewöhnliche expansionistische Politik zu betreiben. Sie baut reihenweise Stützpunkte in Afrika und Vorderasien und spendet überall wo sie kann Moscheen (wie zuletzt die größte Moschee auf dem Balkan in Albanien), auch in Deutschland. Dieses Land muss unerschöpfliche Geldreserven haben!
Das Auswärtige Amt propagiert eine werteorientierte deutsche Außenpolitik, die besagt, dass von der internationalen Situation insbesondere am Mittelmeer und dem Schwarzen Meer bis zur Flüchtlingspolitik Deutschland auf Erdogan angewiesen ist und deshalb die deutsch-türkischen Beziehungen wieder neue Wichtigkeit verliehen werden sollten. Das soll mit Ihrem Besuch in Istanbul unterstrichen werden.
Sehr geehrter Herr Bundeskanzler,
Ihr Besuch in Istanbul darf nicht die Idee untergraben, dass Israels Sicherheit deutsche Staatsraison ist. Wer möchte, dass Juden in Israel sicher leben, darf nicht den Freund ihrer Mörder hofieren.
Natürlich kann Erdogan die Flüchtlingskrise in Europa anheizen und seine drei Millionen syrische Flüchtlinge über die Ägäis nach Europa schicken. Europa und insbesondere Deutschland haben als wichtige Handelspartner der Türkei gewichtige Druckmittel in der Hand. Darüber hinaus kann ihre Regierung überlegen, z.B. die von der Türkei bezahlten DITIB-Imame auszuweisen, die DITIB-Finanzierung über öffentliche Zuwendungen bundesweit zu beenden, Niederlassungen der türkischen Banken, die mit dem IS, der Hamas und der Hisbollah Geschäfte machen oder gemacht haben, zu schließen und vor allem aufzuhören, Waffen an die Türkei zu verkaufen, mit denen sie Andersdenkende, Juden, Christen und EU-Partner bedroht.
Europa und der Westen haben sich in eine geopolitische Situation hineinmanövriert, in der sie die Türkei als Pufferzone benötigen. Doch die Türkei befindet sich in einer wirtschaftlichen Lage, wo sie den Westen mehr denn je braucht.
Vielleicht haben Sie in Istanbul fünf Minuten Zeit, den ökumenischen Patriarchen, Oberhaupt der weltweiten griechisch-orthodoxen Diaspora, zu besuchen. Denn wie er ist auch die DHW ein Brückenbauer. Er in Sachen Religion und Umwelt und die DHW als eine Gemeinschaft, die Brücken zwischen dem deutschen und dem griechischen Volk baut und als ein Symbol für den Zusammenhalt und die Resilienz, die durch wirtschaftliche Zusammenarbeit gestärkt wird, fungiert. Unser Engagement, Rassismus, Antisemitismus und Christenfeindlichkeit zu bekämpfen und Integration, Freundschaft und Völkerverständigung zu fördern, bleibt unerschütterlich.
Ανοιχτή επιστολή του DHW προς τον Ομοσπονδιακό Καγκελάριο Olaf Scholz με την ευκαιρία του ταξιδιού του στην Τουρκία
Θέμα: Το ταξίδι σας στην Τουρκία στις 19.10.24
Αξιότιμε κ. Καγκελάριε,
καταρχάς, σας ευχόμαστε ένα ασφαλές και επιτυχημένο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Παράλληλα, θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της γερμανοελληνικής επιχειρηματικής διασποράς στη Γερμανία.
Αναμφίβολα θα γνωρίζετε ότι η Γερμανία ήταν η χώρα-εταίρος της Ελλάδας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Αυτό το μέγα γεγονός για την Ελλάδα γιορτάστηκε κατάλληλα και ήταν μια μεγάλη επιτυχία για τις γερμανοελληνικές σχέσεις.
Ωστόσο, οι σχέσεις αυτές επισκιάστηκαν πολύ γρήγορα από τρία γεγονότα:
1. Η μονομερής απόφαση της Γερμανίας να αυστηροποιήσει τους συνοριακούς ελέγχους για να ανακόψει τη ροή των παράνομων προσφύγων. Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα, η οποία έχει 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής.
2. Η απόφαση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου Ασφαλείας να πουλήσει στην Τουρκία όπλα για την ενίσχυση του πολεμικού της ναυτικού, η οποία είχε προηγουμένως μπλοκαριστεί.
3. Οι «ηχηρές» σκέψεις της γερμανικής κυβέρνησης να πουλήσει 40 αεροπλάνα Eurofighter ως αποζημίωση για τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο μεταναστευτικό ζήτημα. Η πώληση των Eurofighters έχει μέχρι στιγμής μπλοκαριστεί μετά από την απόφαση των ΗΠΑ, οι οποίες απέρριψαν την πώληση των αεροσκαφών F35.
Η εξέλιξη αυτή εκνευρίζει και ενοχλεί όχι μόνο τους συμπολίτες μας στη Γερμανία, αλλά και εμάς, ιδιαίτερα όταν παρατηρούμε και παρακολουθούμε τον ρόλο της Τουρκίας στα ΜΜΕ.
Η Τουρκία σίγουρα δεν είναι ίδια με τον Ερντογάν. Αλλά είναι δύσκολο να διαφοροποιηθεί μετά από τόσα χρόνια διακυβέρνησής του.
Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε εν συντομία:
1. την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 που βρίσκονται ακόμη στο τουρκικό έδαφος.
2. τη στενή τουρκο-ρωσική συνεργασία για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu, σε μια επικίνδυνη σεισμική ζώνη κοντά στις ακτές της Μεσογείου.
3. την ταυτόχρονη πώληση μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar στη Ρωσία και την Ουκρανία.
4. την τουρκική εισβολή και κατοχή ενός διαδρόμου στη βόρεια Συρία ως δήθεν ζώνη ασφαλείας, παρόμοια με την εισβολή και κατοχή της Κριμαίας και του Ντονμπάς από τη Ρωσία.
5. την υποστήριξη της Τουρκίας προς τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ και την ελεύθερη μετακίνησή τους στη χώρα. Και οι δύο ομάδες θέλουν να αφανίσουν το Ισραήλ.
6. την υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν στην εισβολή και την κατοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και τον ξεριζωμό του χριστιανικού πληθυσμού από τη γη των πατέρων και παππούδων τους.
7. τις συνεχείς απειλές του κράτους του Ισραήλ για αντίποινα σε συνεννόηση με αυταρχικά ισλαμιστικά καθεστώτα όπως το Ιράν.
8. τη χρήση όλων των όπλων (συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών) για τον διωγμό και την εξόντωση του κουρδικού πληθυσμού της χώρας.
9. τη μαζική στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης.
10. τη μακροχρόνια υποστήριξη της Τουρκίας στο λαθρεμπόριο πετρελαίου του ΙΚ (το οποίο απέφερε στο ΙΚ έσοδα 50 εκατομμυρίων δολαρίων μηνιαίως).
11. τις διώξεις και τις φυλακίσεις χιλιάδων λεγόμενων επικριτών του καθεστώτος, ιδίως μετά το υποτιθέμενο πραξικόπημα του 2016 και την έλλειψη σεβασμού των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι των χωρών της ΕΕ, της Ελλάδας και της Κύπρου. Εδώ χρειάζεται μόνο να υπενθυμίσω ότι το βόρειο τμήμα της Κύπρου εξακολουθεί να κατέχεται από την Τουρκία μετά από 50 χρόνια, παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η Κύπρος μποϊκοτάρεται από την Τουρκία ως κράτος μέλος της ΕΕ. Η Ελλάδα, παρότι εταίρος στο ΝΑΤΟ, θεωρείται εχθρός και απειλείται συνεχώς.
Η Τουρκία βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Παρ‘ όλα αυτά, το κράτος έχει την πολυτέλεια να ακολουθεί μια εξαιρετικά επεκτατική πολιτική. Κατασκευάζει σειρές βάσεων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή και δωρίζει τζαμιά όπου μπορεί (πιο πρόσφατα το μεγαλύτερο τζαμί στα Βαλκάνια στην Αλβανία), μεταξύ άλλων και στη Γερμανία. Αυτή η χώρα πρέπει να έχει ανεξάντλητα χρηματικά αποθέματα!
Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών προπαγανδίζει μια γερμανική εξωτερική πολιτική προσανατολισμένη στις αξίες, η οποία δηλώνει ότι, από τη διεθνή κατάσταση, ιδίως στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι την προσφυγική πολιτική, η Γερμανία εξαρτάται από τον Ερντογάν και ότι οι γερμανοτουρκικές σχέσεις πρέπει συνεπώς να αποκτήσουν νέα σημασία. Η επίσκεψή σας στην Κωνσταντινούπολη έχει σκοπό να τονίσει αυτό.
Αγαπητέ κ. Καγκελάριε,
Η επίσκεψή σας στην Κωνσταντινούπολη δεν πρέπει να υπονομεύσει την ιδέα ότι η ασφάλεια του Ισραήλ είναι το raison d’état της Γερμανίας. Όποιος θέλει οι Εβραίοι να ζουν με ασφάλεια στο Ισραήλ δεν πρέπει να φλερτάρει με τον φίλο των δολοφόνων τους.
Φυσικά ο Ερντογάν μπορεί να τροφοδοτήσει την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη και να στείλει τα τρία εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες του μέσω του Αιγαίου στην Ευρώπη. Ως σημαντικοί εμπορικοί εταίροι της Τουρκίας, η Ευρώπη και ιδιαίτερα η Γερμανία έχουν σημαντικά μέσα πίεσης. Επιπλέον, η κυβέρνησή τους μπορεί να εξετάσει, για παράδειγμα, την απέλαση των ιμάμηδων της DITIB που πληρώνονται από την Τουρκία, τον τερματισμό της χρηματοδότησης της DITIB από το κράτος, το κλείσιμο των υποκαταστημάτων των τουρκικών τραπεζών που κάνουν ή έχουν κάνει δουλειές με το Ισλαμικό Κράτος, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ και, πάνω απ‘ όλα, τη διακοπή της πώλησης όπλων στην Τουρκία με τα οποία απειλεί αντιφρονούντες, Εβραίους, Χριστιανούς και κράτη μέλη της ΕΕ.
Η Ευρώπη και η Δύση έχουν περιέλθει σε μια γεωπολιτική κατάσταση στην οποία χρειάζονται την Τουρκία ως ρυθμιστική ζώνη. Αλλά η Τουρκία βρίσκεται σε μια οικονομική κατάσταση όπου χρειάζεται τη Δύση περισσότερο από ποτέ.
Ίσως έχετε πέντε λεπτά στην Κωνσταντινούπολη για να επισκεφθείτε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον επικεφαλής της παγκόσμιας ελληνορθόδοξης διασποράς. Διότι, όπως αυτός, έτσι και ο DHW είναι ένας γεφυροποιός. Αυτός σε θέματα θρησκείας και περιβάλλοντος και ο DHW ως κοινότητα που χτίζει γέφυρες μεταξύ του γερμανικού και του ελληνικού λαού και λειτουργεί ως σύμβολο της συνοχής και της ανθεκτικότητας που ενισχύεται από την επιχειρηματική συνεργασία. Η δέσμευσή μας για την καταπολέμηση του ρατσισμού, του αντισημιτισμού και της εχθρότητας προς τους χριστιανούς και την προώθηση της ενσωμάτωσης, της φιλίας και της διεθνούς κατανόησης παραμένει ακλόνητη.